Z palmy na ziemię...
i z powrotem na palmę.

Wraz ze wzrastającą świadomością ekologiczną społeczeństwa wzrasta zainteresowanie źródłami energetyki odnawialnej (biomasą, energią wiatrową, energią słoneczną, energią wodną). Mimo występującej w Polsce archaicznej struktury wykorzystania paliw dla pozyskania energii i potrzeby jej restrukturyzacji zasoby energii wiatru i perspektywy energetyki wiatrowej pozostają niedocenione.

WIATR OD MORZA

Od 10 lat Polska boryka się z problemem restrukturyzacji sektora paliwowo-energetycznego kładąc główny nacisk na wykorzystanie gazu ziemnego. Tymczasem, jak wynika z badań przeprowadzonych w ciągu kilku ostatnich lat (m.in. prof. Haliny Lorenz) zasoby energetyczne wiatru w Polsce są wystarczająco duże, by można było mówić o perspektywach energetyki wiatrowej.

Warunkiem koniecznym uzasadniającym budowę siłowni wiatrowych jest występowanie na danym obszarze wiatru o średniorocznej prędkości przekraczającej 4 m/s, przy pomiarze dokonanym na wysokości 30 m nad poziomem terenu. W naszym kraju warunek ten jest spełniony dla 60-65% terytorium. We wstępnej fazie powstawania rynku energetyki wiatrowej wskazane jest ze względów ekonomicznych skupienie się na terenach, na których średnioroczna prędkość wiatru wynosi nie mniej niż 5 m/s.

Należy tu zwrócić uwagę, że zasoby energetyczne wiatru są funkcją prędkości wiatru do trzeciej potęgi, co oznacza, że dwukrotny wzrost prędkości wiatru daje w efekcie ośmiokrotny przyrost jego energii. Odpowiednie warunki występują przede wszystkim na Wybrzeżu, gdzie w pasie 10-20 km od linii brzegowej prędkości średnioroczne wiatru przekraczają nawet 6 m/s. Do rozważenia jest też nowa koncepcja, z powodzeniem stosowana już na dużą skalę na przykład w Danii, zakładająca budowę siłowni wiatrowych w morzu.

Wykorzystanie odnawialnych źródeł energii we współczesnej Europie jest oparte w dużej mierze na profesjonalnych dużych siłowniach wiatrowych przyłączonych do zawodowej sieci energetycznej. Standardem stały się w ostatnim czasie urządzenia o mocy od 600 do 1500 kW działające niezawodnie w przedziale prędkości wiatru od 3,5 do 25 m/s. Na terenach o szczególnie korzystnych warunkach pogodowych instaluje się całe zespoły siłowni wiatrowych liczące od kilku do kilkudziesięciu jednostek dających w efekcie produkcję energii na poziomie 100 i więcej mln kWh rocznie. W taki sposób potencjalny lokalny inwestor staje się faktycznym producentem energii.

Oprócz tego rozwija się mała energetyka oparta na układach autonomicznych o mocy od kilkuset watów do kilkudziesięcu kilowatów, generujących prąd stały o niskim napięciu 12-24 V. Rozwiązania te często obywają się bez kosztownych konstrukcji wsporczych. Ten sposób pozyskiwania energii ma zastosowanie lokalne i nie wpływa na ogolny bilans energetyczny poszczególnych krajów.

Moc zainstalowana siłowni wiatrowych
w Europie (w MW).

Kraj		koniec 1997	2000 (prognoza)

Niemcy 		2080		3500
Dania		1116		1600
Hiszpania	 512		2200
Holandia	 325		1100
Wlk. Brytania	 320		 800
Szwecja		 112		 240
Włochy		 103		 200
		====
Europa razem	4800
 

Przewiduje się, że w roku 2005 w Europie siłownie wiatrowe osiągną poziom 17 000 MW mocy zainstalowanej. W roku 2010 ma być to już 40 000 MW. Dla przypomnienia, ogólna moc zainstalowana wszystkich rodzajów elektrowni w Polsce wynosi obecnie 33 000 MW.

Krajem przodującym w Europie pod względem produkcji energii z wiatru są Niemcy, które posiadają obecnie ponad 5 tys. siłowni wiatrowych z 2,5 tysiącami mocy zainstalowanej. Drugim europejskim potentatem jest Dania, która dodatkowo opanowała 70% światowego rynku urządzeń specjalistycznych do produkcji energii wiatrowej. Zwraca uwagę trzecie miejsce Hiszpanii kojarzącej się przeciętnemu Polakowi bardziej jako ojczyzna Don Kichota, niż nowoczesnej energetyki.

SŁOWA NA WIATR?

Z analiz warunków pogodowych wskazujących, że Polska dysponuje podobnym potencjałem energetycznym jak Niemcy, może płynąć nadzieja na powodzenie planów rozwoju polskiej energetyki wiatrowej. Barierą w wykształceniu się trwałej koniunktury nie są, jak można by sądzić problemy sfinansowania inwestycji w energetyce odnawialnej, lecz brak ogólnej świadomości o stanie polskiej energetyki i środowiska naturalnego, a co za tym idzie brak poparcia dla tych idei oraz brak regulacji prawnych, które by promowały rozwój energetyki ekologicznej.

Niewiedza na temat możliwości energetyki odnawialnej, w tym wiatrowej, nie omija niestety najwyższych gremiów państwowych. W oficjalnych dokumentach dostarczonych instytucjom Unii Europejskiej w 1997 r. o prognozach dla polskiej energetyki nie ma w ogóle mowy o planach wykorzystania energii wiatrowej, słonecznej czy geotermalnej. Co więcej w sejmowych komisjach pojawiają się dyletanckie ekspertyzy dowodzące rzekomego braku w Polsce warunków atmosferycznych dla instalowania siłowni wiatrowych, podczas gdy w sąsiednim Szlezwiku-Holsztynie dają one 12% potrzebnej tam energii.

Koniecznym zatem jest szerokie informowanie społeczeństwa o możliwościach ekologicznego pozyskiwania energii ze źródeł odnawialnych i tworzenie warunków prawnych i finansowych dla przyszłych inwestorów.

Ustawa "Prawo energetyczne" pozwająca na uwolnienie cen energii może stać się szansą dla energetyki wiatrowej, o ile wraz ze wzrostem cen dla użytkownika końcowego pójdzie w parze wzrost cen płaconych producentom. Istniejąca ciągle różnica w cenie między energią pozyskaną z paliw kopalnych i ze źródeł ekologicznych jest w istocie pozorną, gdyż nie uwzględnia tzw. kosztów społecznych. Zdaniem dra Wojciecha Romaniszyna z Polskiego Towarzystwa Energetyki Wiatrowej istnieją realne szanse by przy rosnącym zapotrzebowaniu na inne żródła energii przy cenie 5 centów za 1 kWh osiągnąć w ciągu 10 lat wielkość 1000 MW mocy zainstalowanej w elektrowniach wiatrowych w Polsce. Tym bardziej, że rozwój energetyki jądrowej natrafia i natrafiać będzie na duży opór opinii społecznej.

Czas by wiatr przestał kojarzyć się wyłącznie z niszczącymi huraganami. Czas by wiatraki znów zagościły w polskim krajobrazie.

Post Scriptum
Z początkiem 1999 roku powiało optymizmem. Związek Gmin Pomorza Zachodniego ogłosił, że sfinansuje budowę 300 elektrowni wiatrowych na Wybrzeżu. Program zakłada budowę wiatraków o mocy 600 kW każdy i przewiduje zwrot nakładów w przeciągu siedmiu lat. Koszt jednego wiatraka wynosi ok. 7 mln złotych.

Artykuł ukazał się w 1999 r. równocześnie w
Budowlanym Informatorze Technicznym "bit"
oraz w Tygodniku Internetowym KURSOR

Miejsce na korespondencję, czyli co o tym sądzisz: Imię, Nazwisko, Login   wymagane E-Mail   wymagane WWW Wiadomość: Dostępne usmieszki: :-)   :-(   :-o   :-P   ;-)   :-x ... June 15, 2004 Imię: Marek E-Mail: marek@w.pl Homepage: http:// Message: Witam! Jak zwykle sam muszę wypróbować formularz Easyguestbook 1.3 *smiled*, Copyright by NemeziZ ©